Goed betalen voor vertalen. Het loont.
Een vertaler levert waarde. Ja, uiteraard ook vertalingen. Maar dat kunnen computers inmiddels ook, gratis en voor niets. Maar pas op: goedkoop is duurkoop. Een vertaler is een vakman. Of een vakvrouw, in mijn geval. Mijn grootste ergernis is niet de klant die voor een dubbeltje op de eerste rang wil zitten. Nee het is de klant die niet ziet dat hij voor een dubbeltje op de eerste rij zit.
Een vertaler zet woorden om. Een goede vertaler brengt de boodschap over. Zo had ik ooit een IT-specialist die mij een zelfgeschreven marketingtekst aanleverde voor een brochure. De tekst ging over de kwaliteiten van hun netwerkoplossing. De IT’er vergeleek de software met de kleuren van een spinnenweb. Een spinnenweb kleurrijk? Die is toch onzichtbaar? Het bleek dat hij een foto had gezien van regendruppels op een spinnenweb die het licht weerkaatsten. De lezers van de brochure kregen de foto er niet bij. En van mij dus de manke vergelijking ook niet.
Klanten zoeken goedkope oplossingen. Particulieren, maar ook bedrijven, die een tekst willen laten vertalen zoeken op internet naar de goedkoopste bureaus. En het kan goedkoop. De prijsvechters onder de vertaalbureaus stunten met tarieven van € 0,05 per woord. Als je bedenkt dat een vertaler gemiddeld 350 woorden per uur vertaalt, dan verdient die € 17,50 per uur. Daar moet je dan de btw nog vanaf trekken. Maar het kan nog goedkoper: gebruik een vertaalprogramma zoals DeepL of Google Translate.
Dat is prima als het om recht-toe-recht-aan-teksten gaat. Want de kwaliteit van machinevertalingen neemt toe. En als een hoogopgeleide vertaler voor net boven minimumloon wil werken, heeft de klant mazzel. Dan kijkt er in elk geval een mens goed naar je tekst. Althans je hoopt dat die er goed naar kijkt. Want daar ligt het probleem. De kwaliteit van die goedkope vertalingen laat te wensen over. Het resultaat – de vertaling – is bij een eenvoudige tekst misschien best in orde. Maar goed vertalen kost tijd. En dus geld.
En geld speelt natuurlijk voor mij ook een rol. Ik beleg mijn boterham liever met natuurgerijpte kaas van scharrelgeiten dan met een stuk plastic cheddar. Wat mij dwars zit, is dat klanten mijn expertise onderschatten. Ik heb een studie afgerond en volg nog steeds nascholing. Ik verdiep me in de materie, doe aanvullend onderzoek. Ik struin mijn woordenboeken en het internet af om precies de juiste vertaling te vinden voor die technische term of idiomatische uitdrukking.
Niet teveel betalen maar wel kwaliteit. Hoe? Classificeer je teksten naar standaard en plus. Dus haal je handleidingen en eenvoudige teksten door een vertaalprogramma en laat daarna een vertaler het resultaat redigeren. Dat scheelt tijd voor de vertaler en dus geld voor de klant. En laat een goed(betaalde) vertaler de teksten doen die meer creativiteit of expertise vragen.
De klant bepaalt wat hij betaalt. Maar een vertaler die zo’n classificatiesysteem gebruikt, heeft een meerwaarde. De klant krijgt een vertaler die zijn diensten afstemt op het soort tekst. De klant is altijd verzekerd van een goede tekst voor een eerlijke prijs. Misschien geen dubbeltje, maar wel eerste rang.
Eline Tuijn
